...at eg ikkje fekk sove natt til 17. mai fordi eg gledde meg sånn. Kor vart det av den kjensla?
Forsvann ho då eg byrja bruke småsko lenge før snøen for? Eller då eg begynte kjøpe nye klede litt oftare enn til 17. mai, til skolestart og til jul? Eller var det pølsene - eg er ikkje særleg glad i pølser (pølser og taco). Kanskje det var pølsene som tok med seg 17. mai-begeistringa?
Neste 17. mai skal eg spise så mykje is som eg berre orkar - kanskje kjensla kjem tilbake då?
Ja, jeg savner den følelsen jeg også!! Men jeg tror at den kommer litt tilbake når man får barn, fordi da kan man se gleden i barnas øyne ihvertfall:)
SvarSlettIs er jo såå godt og det hører skikkelig med til 17 mai, uansett alder:)