torsdag 10. desember 2009

Kanelbollar

Det er kanskje berre i mitt hovud det er forskjellar på skillingsbollar, kanelsnurrar og kanelbollar? Eg lagar i alle fall kanelbollar, verken skillingsbollar eller kanelsnurrar - kanelbollar. Til jul er gjærbaksten viktigare enn alle andre kaker til saman for meg, for kva skal ein med sirupsnippar når ein har kanelbollar?




Sia kjøkkenassistenten min er hos elektrodoktoren (den seier skriiiiiiik! i staden for brum-brum, ikkje bra), måtte eg elte for hand denne gongen, og då ga eg opp å prøve varianten i Årets beste kokebok, for der er det tilrådd så mykje elting at eg orka ikkje prøve utan motorkraft. Men dei bollane skal testast straks assistenten kjem heim.

Ein eller annan gong i førre hundreåret slutta eg å bruke oppskrift på gjærdeigar. Det har den fordelen at deigen stort sett blir bra, for utan oppskrift må ein kjenne seg fram. Men det har den ulempen at det blir aldri samme smaken. Så, ved hjelp av penn og papir og kjøkkenvekt - dette er eit forsøk på å oppskriftsfeste kanelbollar slik eg lagar dei:

200 g smør
1 l H-mjølk
50 g fersk gjær for søt deig
2 egg
2 dl sukker
1/2 ts salt
2 ts kardemomme - og så litt til
24 - 26 dl mjøl

smør, sukker, kanel til fyll
egg og perlesukker til pensling

Smelt smør, ha i mjølka, varm til 37 grader (det er akkurat litt varmare enn du trur det er...). Ha mauka i ein bakebolle, og løys opp gjæra. Visp egga lett saman, og ha dei i. Bland ein halv liter mjøl med sukker, salt og kardemomme, og ha i bollen. Ha i ein halvliter til med mjøl og begynn eltinga. Ha i meir mjøl etterkvart, og elt til deigen blir smidig. Ha ikkje for mykje mjøl i; du kan alltids ha i meir mjøl om deigen blir for laus, men har du hatt for mykje mjøl i, så har du ei større utfordring. Hev deigen til dobbel storleik under plast. Slå deigen ned, og hev han ein gong til.

Dei neste trinna er litt vanskeleg å forklare, for når ein har gjort det hundre gonger, så er det ikkje så greitt å setje ord på korleis ein kjevlar, kor tjukk leiven skal vere, kor lang og kor breid... Det skal i det heile tatt bli ein passeleg leiv. Det er godt forklart med bilete i Den rødrutete kokeboka til Ingrid Espelid. Ta ein kikk der - det er den beste grunnboka av alle.

Eg brukar steike bollane nestnedst i omnen, på 230 grader i 8-12 minutt, alt etter storleik. Slik blir det fordi den i slekta som er mest glad i bollane, likar at dei er godt steikt:






Denne gongen har eg testa trendfasongen (sic!) som bollane på Åpent bakeri og Stockfleth's kjem i - sjølv om ho Ingrid var nok først med den varianten også. Ja, eg veit, dei ser digre ut, og dei veg 100 gram, men bollane på Åpent Bakeri veg visstnok det dobbelte! Avkjøl kanelbollane på rist og hiv i frysaren før nokon rekk å ete dei ;-)

Velbekomme!

PS. Eg brukar nok litt lite sukker, så veit du at du likar bollane søte, så ha i ein desiliter til med sukker.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar