"Foccaccia spises helt fersk", brukar det stå, og det er jo lett å vere einig i at heilt fersk foccaccia er veldig godt. Men eg har vondt for å kaste mat, så kva gjer ein når ein ikkje klarar ete opp ei heil panne foccaccia (det skal jo godt gjerast)? Eg gjorde som med annan brødmat - heiv det i frysaren.
Men eg må innrømme at eg var skeptisk. Eg er heilt fersk som foccaccia-bakar, og eg hadde ikkje så stort håp om at tint foccaccia ville vere så godt. Løysinga vart å sjokktine det på høg varme med varmluft, slik at det vart skikkeleg sprø skorpe. Det var foccaccia som ikkje prøvde vere foccaccia. 250 grader i fem minutt var passeleg.
Her er ein foccacciasandwich med blåmuggost, fikenmarmelade og flytande akasie-honning - som var desserten etter foccaccia med salami, Västerbottensost og soltørka tomat ;-) Nam!
God helg!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar